Should Transportation Systems Be Public Or Private?

Posted on by

In light of the recent sequester in Washington, I thought it might be interesting to think a little about the relationship between transportation systems and public policy. To what extent should the government manage and fund the design, operation, and maintenance of transportation systems? In one sense, it is a very philosophical topic, but it is also inescapably tied to the practical.

Let’s be clear right up front. I think many people, myself included, often fall into believing the idea that “private transportation system” means “cars” while “public transportation system” means “trains and subways.” This is not correct. For example, although the cars themselves are privately owned, the interstate highway system is most definitely a public roadway network, while much of the tracks that make up the Northeast Corridor are owned by the private, albeit heavily subsidized, company Amtrak.

The very nature of Amtrak as a publically-funded, for-profit corporation brings to light another interesting fact related to our topic – namely that in the vast majority of cases, transportation systems are not strictly “public” or “private,” but rather some combination of the two. The question, then, is truly not, “Should the government be involved in the transportation sector?”, but rather, “To what extent should the government be involved in the transportation sector?” What role should the government play? What should be its responsibilities? Hard to definitively answer – but interesting to think about.

The question of public vs. private is especially interesting due to recent events in Washington. Congress, along with the American people as a whole, is very much divided on the issue of the role of government, especially in the areas of economic and fiscal policy. As alluded to above, the recent standoff between conservatives and liberals regarding government spending and taxation lead to the budget cuts known as the sequester. In addition, as one ASCE blogger points out, “Congress will need to pass another continuing resolution (CR) before March 27 to keep the federal government funded.” Although this bill will almost certainly be passed, it is unclear what provisions it will contain with regard to new or maintained government spending on transportation. On top of all this, the federal government is expected to reach its debt ceiling (again!) by May of this year.

What does all of this have to do with transportation systems? Very simply, it takes a lot of money to construct and maintain a transportation system. At this point in time, the US federal government does not have a lot of money to spend on, well, anything really.

So we’re confronted with this problem, and several solutions present themselves.

  • Option 1: Enlarge the role of the federal government. Increase centralized planning, raise taxes, and encourage certain modes of transportation over others as a way to shape the future of the transportation system.
  • Option 2: Give the states more power over their respective transportation systems. (Note: This is similar to our current system.) Or, go even further and give more power to local authorities.
  • Option 3: Privatize the transportation system. Encourage companies to construct new infrastructure or take over responsibility for existing infrastructure using financial incentives or by decreasing existing regulations.
  • Option 4: Push Public-Private Partnerships. Invest in the development of a publically-subsidized, privately-run transportation system. The degree of privatization can vary to meet the needs of the area.

Each of these options has pro’s and con’s. In general, they are tied to the two extremes of entirely public vs. fully private.

An entirely public system gets its strength from its centralization. The government has (at least the potential for) more capital than private firms, and can therefore invest in large projects designed to meet future needs. In addition, it can more easily obtain the land needed for a project through the use of eminent domain. The government can also plan a uniform system for a large area, and is more able to plan around needs, rather than practically limiting constraints.

Despite all of its advantages, public systems have their fair share of problems. Government-managed programs are notoriously slow and not especially cost-effective. Because of the high levels of bureaucracy often present in government projects and the lack of financial pressure, there is often a lack of challenging, defined goals, insightful and revolutionary ideas, and visionary leadership. In a sense, too much oversight breeds a lack of effective oversight.

Private systems have their own challenges and drawbacks. Transportation systems, by their nature, call for extensive organizational and technological unity. If a transportation system is too decentralized, without any major players, it cannot adequately perform its primary function of effectively moving people and goods from point to point. For example, think of medieval Germany, where a trip up the Rhine involved stopping every few miles to pay a toll to some feudal lord (robber baron) in return for the right to pass through his section of river. Or, consider the many cases in which two transportation systems are geographically very close, but not connected due to poor planning and a lack of oversight. Increased financial concerns also mean that private companies may be hesitant to take on projects that are necessary to society, but may not be able to generate enough revenue to be self-sustaining or profitable. In addition, critics suggest that lack of government oversight may result in the endangerment of public welfare due to the implementation of cost-cutting measures.

Despite these drawbacks, private systems have a host of advantages over public ones. A private company’s efficiency in managing financial resources, manpower, and project time-scales is probably the greatest advantage of such an enterprise over its public counterpart. In addition, although the government has vast resources available to it for large-scale planning, private firms are generally more in-tune to the actual needs of society because they closely monitor the market, which is a rather good indicator of society’s needs and/or wants. While the government may have “experts” that can make recommendations (be they good or not) about what will be good for society as a whole and in the long run, for-profit companies do an excellent job at determining what society wants, and meeting that desire. Plus, as an added bonus, taxes decrease.

In many cases, the best option is to blend the two extremes of public and private. The exact organization can be determined on a case-by-case basis in order to maximize the benefits of each, while avoiding the drawbacks. Public-Private Partnerships may take a variety of forms. The system organization used perhaps most commonly in the US features government-subsidized companies responsible for system maintenance and operation. For example, many train, subway, and bus systems are operated by heavily-subsidized for-profit companies. However, in other cases, political opposition prevents the implementation of such systems. For example, efforts to turn control of the Pennsylvania Turnpike over to a private company failed when it was revealed that the company being considered (because it had the most competitive bid) was foreign-based.

All told, the question of public vs. private is not an easy one. Many complex factors are involved, both practical and philosophical. However, it is a question that demands an answer one way or another. If no answer is intentionally and specifically given by society, the government, and private companies, the result will be the continuation of the status quo. Fortunately, in our society, we as citizens and consumers have a say in deciding the future of our transportation system. So, if you want to change something, work to make it happen.

 

 

———————————————————————————————————————

 

 

http://blogs.asce.org/govrel/2013/03/11/continuing-resolution-puts-transportation-funds-at-risk/

http://www.nffe.org/local2109/ht/display/ArticleDetails/i/63500

http://reason.com/blog/2012/09/27/study-public-transportation-can-succeed

http://www.virginiadot.org/business/ppta-default.asp

http://www.mysanantonio.com/opinion/commentary/article/Congress-should-embrace-public-private-3645792.php

http://www.wisegeek.com/what-is-the-difference-between-private-and-public-transportation.htm

http://kfarr.com/2008/07/10/when-should-public-transportation-systems-be-private/

http://reason.org/news/show/does-bus-transit-reduce-greenhouse

http://www.fhwa.dot.gov/ipd/p3/index.htm

http://www.inthepublicinterest.org/case/pennsylvania-turnpike

 

 

774 thoughts on “Should Transportation Systems Be Public Or Private?”

  1. چطور پول خرج كنيم؟

    گاهي وقت‌ها عدم موفقيت‌هاي مالي به علت داشتن الگوهاي مالي قديمي و نادرست اتفاق مي‌افتد.

    شما با تغيير اين الگوها، مي‌توانيد رفتارهاي مالي‌تان را بهبود بخشيد و به موفقيت‌هاي بيشتري دست پيدا كنيد.

    يك راه خوب براي خارج‌شدن از چهارچوب الگوهاي قديمي اين است كه برنامه مالي مشخصي داشته باشيد و مصارف و مخارج‌تان را بودجه‌بندي كرده و درصد مشخصي از درآمدتان را به كارها و فعاليت‌هاي موردنظرتان تخصيص دهيد و سعي كنيد از

    اين الگو پيروي كنيد.
    اين كار كمك مي‌كند تا بهتر بتوانيد هزينه‌هايتان را مديريت كنيد. براي شروع مي‌توانيد از الگوي پيشنهادي زير استفاده كنيد.

    55 درصد براي نيازهاي اصلي و روزمره:

    معمولا بيشترين بخش درآمد، صرف مواردي مانند خوراك، پوشاك، مسكن، بيمه، لوازم خانگي و چيزهايي از اين دست – كه جزء ضروريات زندگي هستند – مي‌شود. اين موارد هزينه‌هاي بالايي دارند اما آن‌قدر ضروري هستند كه نمي‌توان از آنها

    چشم‌پوشي كرد.

    10 درصد براي يادگيري و آموزش:

    براي تقويت قواي ذهني و افزايش توانايي‌هايتان و براي اينكه بيشتر بياموزيد و رشد كنيد، مبلغي درنظر بگيريد. با اين كار موقعيت‌ها و فرصت‌هاي جديدي پيش رويتان قرار خواهد گرفت و به موفقيت‌ها و پيشرفت‌هاي بيشتري دست پيدا خواهيد كرد.

    10 درصد براي تفريح و لذت:

    هر ماه بخشي از درآمدتان را براي تفريحات و علاقه‌هاي شخصي‌تان درنظر بگيريد. سعي كنيد اين احساس را از خودتان دور كنيد كه پولتان به هدر مي‌رود. خرج‌كردن پول در مواردي كه موردعلاقه شماست، باعث شادي و آرامش شده و احساس لذت و

    رضايت از زندگي را در شما بالا مي‌برد.

    چطور پول خرج کنيم

    10 درصد براي پس‌انداز:

    هر ماه مبلغي براي اهداف و برنامه‌هاي بلندمدت، مانند خريد مسكن، پس‌انداز كنيد. از اين مبلغ مي‌توانيد براي بازپرداخت يك وام يا شركت در سرمايه‌گذاري‌هاي بلندمدت و مطمئن استفاده كنيد.

    10 درصد براي پس‌انداز بازنشستگي:

    بهتر است پولي را كه در اين حساب نگه مي‌داريد، خرج نكنيد مگر اينكه بتوانيد پول بيشتري توليد كرده، سرمايه‌گذاري كنيد و در درازمدت بتوانيد از محل ا ين پول درآمد بيشتري به دست آوريد.

    5 درصد براي هدايا و امور خيريه:

    اين حساب مي‌تواند يكي از قسمت‌هاي مهم بودجه شما باشد تا به وسيله آن احساس سخاوتمندي، بخشش و كمك به ديگران خود را ارضا كنيد. با اين پول مي‌توانيد به افراد خانواده و دوستان‌تان هديه بدهيد، در امور خيريه و هر فعاليتي كه به تحقق اهداف

    عمومي و مردمي كمك كند، شركت كنيد. اين كار باعث مي‌شود از خرج‌كردن پول احساس بدي نداشته و نسبت به ثروتمندشدن و قدرت ناشي از آن حس خوبي داشته باشيد.

    اين الگو فقط يك نمونه پيشنهادي است و هر فردي مي‌تواند با هر ميزان درآمد، برنامه مالي متناسب با موقعيت و وضعيت خودش تنظيم كند و مقدار پولي كه در اختيار دارد، به درصدهاي كوچك‌تري تقسيم كرده و بودجه‌بندي كند.

    يكي از مزاياي داشتن الگو و برنامه مشخص مالي اين است كه شما را از چهارچوب‌هاي قديمي دور كرده و به شما كمك مي‌كند تعادل را رعايت كنيد و با هزينه بيش از اندازه در يك بخش، به اهداف‌تان در ساير بخش‌ها لطمه وارد نكنيد.

    Reply ↓

  2. هک رشد (خلق رشد)، یعنی فرآیند آزمایش و تجربه‌ی سریعِ شیوه‌های کارآمدِ رشد کسب‌و‌کار در حوزه‌های بازاریابی و توسعه‌ی محصول. هک رشد یا خلق رشد به مجموعه‌ای از آزمایش‌ها و اقدامات معمول (و هم غیرمعمول!) بازاریابی گفته می‌شود که با هدف رشد دادن یک کسب‌وکار انجام می‌شوند.

    Reply ↓

  6. در این مقاله در مورد وزوز گوش، راه های درمان آن و روش های قطعی درمان وزوز گوش (Tinnitus treatment) صحبت خواهیم کرد. پیش از پرداختن به درمان وزوز گوش لازم است بدانیم وزوز گوش چیست و علت های بوجود آمدن چه می باشد.

    samakmehrazin.com/درمان-وزوز-گوش/

    Reply ↓

  11. عادل سایت مرجع دوره‌‌های آموزش طراحی سایت ساخت سایت و سئو سایت مهارت‌های کسب و کار اینترنتی ، دریچه ورود به بازار کار آنلاین.عادل سایت مرجع دوره‌‌های آموزش طراحی سایت ساخت سایت و سئو سایت مهارت‌های کسب و کار ایعادل سایت مرجع دوره‌‌های آموزش طراحی سایت ساخت سایت و سئو سایت مهارت‌های کسب و کار اینترنتی ، دریچه ورود به بازار کار آنلاین.نترنتی ، دریچه ورود به بازار کار آنلاین.

    Reply ↓

  12. معرفی سرامیک

    سرامیک از کلمه keramos یونانی مشتق شده و به معنی سفالینه یا شی‌ء پخته‌شده است. سرامیک از خاک رس تهیه می‌شود. امروزه، سرامیک به‌طورکلی، به‌عنوان هنر و علم ساختن و به کار بردن اشیاء جامدی تعریف می‌گردد که اجزاء تشکیل‌دهنده اصلی آن‌ها مواد غیر آلی و غیرفلزی بوده و در صورت قرار گرفتن در دماهای بسیار بالا، شکل اولیه خود را حفظ کرده و مقاوم‌تر می‌شوند. این تعریف نه‌تنها سفالینه‌ها، بلکه پرسلان‌ها، دیرگدازها، محصولات رسی سازه‌ای و… را نیز در برمی‌گیرد. به کاشی‌ای که لعاب روی آن از جنس سرامیک باشد، کاشی سرامیکی یا سرامیک ( در بازار ) گفته می‌شود.

    سرامیک‌ها می‌توانند لعاب‌دار ( GL ) یا بدون لعاب ( UGL ) باشند. سرامیک‌ها در ابعاد متنوعی به اشکال مربع یا مستطیل ساخته می‌شوند و ضخامت آن‌ها متغیر است. همچنین سرامیک‌ها با اشکال و ابعاد مناسبی برای قرنیز و گوشه‌ها تهیه می‌شوند. از سرامیک‌های ضد اسید در کارخانه‌ها و آزمایشگاه‌ها و باتری خانه‌ها استفاده می‌شود.

    سابقه استفاده از سفال به شکل امروزی صنعت ساخت‌ و ساز را نیز می‌توان مترادف واژه تراکوتا دانست. تراکوتا واژه‌ای ایتالیایی است که در لغت به معنای خاک پخته‌شده در کوره‌ای است که فاقد آستر یا لعاب باشد، اما به نوع لعاب‌دار آن نیز اطلاق می‌شود. به‌طورکلی تراکوتا به هر آنچه توسط خاک رس سرخ‌رنگ تولید شود و نیز به رنگ قرمز مایل به قهوه‌ای و طیف رنگی آن باشد، اطلاق می‌گردد.

    مواد تشکیل‌ دهنده سرامیک

    سرامیک همانند آجر از خاک رس ساخته‌شده و ممکن است بدون لعاب یا لعاب‌دار باشد.

    سرامیک‌های بدون لعاب را از راه پرس کردن یا اکستروژن شکل داده و می‌پزند، رنگ آن‌ها پس از پخت در طیف نخودی تا قرمز و قهوه‌ای قرار می‌گیرد.

    البته سرامیک‌های پرسلانی و انواع دیگر در محدوده طیف رنگی فوق نمی‌باشند. سرامیک‌ها عموماً از سه ماده اولیه خاک رس، فلدسپات‌ها و ماسه تهیه می‌شوند. خاک رس،‌ همان سیلیکات‌های آلومینیوم هیدراته است که به‌صورت کانی‌های مختلفی یافت می‌شوند.

    مهم‌ترین مواد اولیه سرامیکی عبارت‌اند از :

    الف) کانی رسی کائولینیت Al2O3. 2SiO2. 2H2O تقریباً در تمام محصولات سرامیکی سنتی وجود دارند، به کائولینیت خالص خاک چینی گفته می‌شود که چون فاقد اکسید آهن است، دمای ذوب آن بالا بوده و سفیدرنگ است.

    ب) مواد غیر پلاستیک، کوارتزسیلیکا (SiO2) که درواقع همان ماده تشکیل‌دهنده شیشه است و در لعاب سازی، شیشه‌سازی، چینی‌سازی و ساینده‌ها به‌وفور یافت می‌شود، دارای ثبات شیمیایی، سختی و دیرگدازی است.

    ج) فلدسپات همان آلومینو سیلیکات بدون آب است که در ساخت چینی کاربردی وسیع دارد.

    فارغ از نوع سرامیکی، موادى که مخلوط خمیر را تشکیل می‌دهد تقریباً مشخص و یکسان بوده و عمدتاً از خاک رس همراه با فلدسپار، کوارتز و کائولن تهیه می‌شود. افزودنی‌های دیگرى که در بالا بردن مقاومت خاک مؤثرند و نیز لعاب‌های مختلف که منطبق با نوع استفاده کاشى انواع خاص آن‌ها بکار برده می‌شود و رنگ و چسب در صورت نیاز هر محصول در طی مراحل تهیه به آن اضافه می‌گردد.

    دسته بندی فرآورده های سرامیکی

    – طبق مبحث پنجم مقررات ملی ساختمان فرآورده‌های سرامیکی را می‌توان از جنبه‌های مختلف به چهار دسته اصلی و هر دسته به چند گروه تقسیم کرد:

    ۱- نوع نصب :

    الف) تکی

    ب) گروهی

    ۲- محل مصرف :

    الف) کاشی‌های دیواری: شامل کاشی گرانیتی، پرسلانی، منوپروزا (تک پخت)

    ب) کاشی‌های کف شامل: کاشی‌های با جذب آب کم، گرانیتی و پرسلانی

    ۳- پوشش رویه :

    الف) لعاب‌دار

    ب) بدون لعاب

    ۴- درجه‌بندی :

    الف) درجه ۱

    ب) درجه ۲

    پ) درجه ۳

    انواع مختلف پوشش‌های سرامیکی به شرح ذیل است:

    ۱٫ کاشی

    کاشی فراورده‌ای سرامیکی، متشکل از دانه‌های ظریف بلورین و متخلخل است که معمولاً در حرارتی بالاتر از ۱۰۰۰ درجه پخته‌شده و در انواع لعاب‌دار و بدون لعاب تولید می‌شود. رویه لعابی کاشی ممکن است براق، مات، ساده، گل‌دار سفید و یا رنگی باشد.

    ۲٫ سرامیک گرانیتی

    فناوری تولید سرامیک گرانیتی با هدف ایجاد تحول در تولید انواع پوشش‌های کف و نمای ساختمان‌ها، حدود دو دهه پیش در اروپا، پایه گرفت و به‌سرعت در جهان متداول گردید. سرامیک گرانیتی از ترکیب خاک رس با ویژگی‌های مشخص و فاقد کربنات به‌خصوص کربنات کلسیم است و در طی مراحل پخت با افزودن رنگ‌دانه طرح و رنگ مطلوب به دست می‌آید. از آنجا که این محصول فاقد لعاب است برای شیشه‌ای و براق نمودن سطح نهایی آن را توسط سنگ‌ساب پولیش می‌دهند. کاشی‌های گرانیتی اگر کاملا با طرح ابر و بادی باشند، معمولاً کل بدنه رنگی است. طرح‌های رایج سرامیک گرانیتی عموماً فلفل نمکی، ( vein ) رگه‌ای و sparek ( قالب‌های رستیک ) است.

    ۳٫ سرامیک‌های پرسلانی

    واژه‌ی پرسلان به محدوده‌ی وسیعی از محصولات سرامیک گفته می‌شود که دمای پخت بالایی دارند. علت پخت پرسلان‌ها در دمای بالا، ایجاد ماهیت زجاجی (شیشه‌ای) و همچنین تخلخل کم در پرسلان است. توسعه‌ی پرسلان در کشور چین در سال ۶۰۰ میلادی اتفاق افتاد. این امر، نتیجه‌ای از ترکیب قابلیت پخت کوره‌ها در دمای بالا (۱۲۵۰ تا ۱۴۰۰ درجه سلسیوس ) با کشف خاک کائولن ( نوعی ماده‌ی رسی ) و سنگ پرسلانی ( porcelainstone ) بود. سرانجام، فرمولاسیون پرسلان امروزی پیدا شد.

    پرسلان‌های ساخته‌شده از این روش به نام پرسلان‌های سخت ( hard-paste porcelain ) معروف‌اند. این پرسلان‌ها مخلوطی از کائولن و یک سنگ پرسلانی فلدسپاتیک هستند. پرسلان‌ها از سرامیک‌های معمولی ضخامت بیشتر و جذب آب پایین تا کمتر از ۰٫۱ درصد دارند. این مقدار نفوذ آب باعث شده تا این محصول یکی از بهترین گزینه‌ها برای پوشش کف‌های داخل ساختمان باشد. سرامیک‌های پرسلانی به دو صورت لعاب‌دار و بدون لعاب تولید می‌شوند. هنگامی‌ که بیسکویت ( بدنه ) در دمای بالایی پخته می‌شود و تخلخل آن به صفر می‌رسد، دیگر نیازی به لعاب‌کاری نبوده و نوع بدون لعاب پرسلان‌ها تولید می‌شود. اگرچه پرسلان و چینی معمولاً معادل تصور می‌شوند ولی این دو نوع سرامیک در دو خاصیت یکسان‌اند یکی آنکه هر دو حالت زجاجی ( vitreous ) دارند و تخلخل بسیار پایینی دارند و دیگری اینکه هر دو این سرامیک‌ها را می‌توان با و یا بدون لعاب تولید و استفاده کرد.

    ۴٫ سرامیک‌های موزاییکی

    سرامیک‌های موزاییکی نوعی سرامیک با قطعات ریز لعاب‌دار یا بدون لعاب هستند که در نقش‌ها و رنگ‌های متنوع و با ضخامت چند میلی‌متر ساخته‌شده و با ورقه‌ای از کاغذ کرافت چسب‌دار به‌ اندازه ۳۰۰×۶۰۰ میلی‌متر، پهلوی یکدیگر قرار داده‌شده‌اند. این سرامیک‌ها را روی بستری از ملات قرار داده و پس از گرفتن ملات روی آن را با آب خیس می‌کنند تا کاغذ آن جدا شود و سپس با دوغاب درز آن‌ها را پر می‌کنند. شکل این محصولات مربع، مستطیل، شش‌گوش، هشت‌گوش و… است.

    کاشی لعابی

    کاشی لعابی نوعی سرامیک نازک است که روی آن با لعاب شیشه‌ای پوشانده شده و در رنگ‌های متنوع به‌صورت ساده و گل‌دار تولید می‌شود. کاشی لعابی اغلب برای پوشش بدنه آشپزخانه، حمام و… به مصرف می‌رسد. همچنین نوعی از آن‌که به نام کاشی کفی مشهور است، برای کف‌پوش این فضاها به کار می‌رود. ضخامت کاشی لعابی بسته به نوع استفاده از آن متفاوت بوده است. ابعاد کاشی‌ها نیز متغیر است. این کاشی‌ها عموماً در اشکال مربع یا مستطیل تولید می‌شوند.

    قرنیز

    قرنیز سرامیکی همانند قرنیز سنگی از کم طرفدارترین نوع قرنیز است، که امروزه دیگر از قرنیز سرامیکی استفاده نمی‌شود به دلیل سنگین و گران بودن محصول که از معایب آن است. قرنیز سرامیکی به دو صورت است یا کارخانه تولید می‌کند و یا می‌توان سرامیک را به عرض و طول دلخواه برش داده به‌عنوان نواری در کنار دیوار استفاده گردد.

    قرنیزها از لحاظ اندازه با ابعاد ارتفاعی متنوعی تولید می‌شوند. قرنیزها در سایزهای ۷،۹،۱۱،۱۵ سانتی‌متر موجود می‌باشند، که بسته به مساحت خانه‌ای که قرار است در آن نصب شوند انتخاب می‌گردند. اغلب قرنیزها در شاخه‌هایی به طول ۲۸۰ سانتی‌متر و ۳۶۶ سانتی‌متر تولید می‌شوند.

    اجرا

    برای اجرای سرامیک ۲ روش موجود دارد :

    روش دوغاب کاری پشت سرامیک
    استفاده از چسب پودری یا خمیری مخصوص سرامیک
    برای اجرای سرامیک‌ها بر روی کف اصلی عمدتا از روش سنتی ( با ملات و سیمان ) استفاده می‌گردد. هنگام انتخاب سرامیک می‌بایست اندازه آن را با مکان موردنظر تطبیق داد. مثلاً کف سرویس‌های بهداشتی باید اندازه کاشی را طوری انتخاب کرد تا بتوان شیبی مناسب برای تخلیه آب به درون کف شور به دست آورد. در سالن‌ها هم بهتر است اندازه سرامیک تا جایی که امکان دارد بزرگ گرفته شود. برای چنین فضاهایی معمولاً از اندازه‌های ۴۰ در ۴۰ سانتی‌متر تا ۸۰ در ۸۰ سانتی‌متر و گاهی حتی بزرگ‌تر استفاده می‌کنند چرا که این کار باعث می‌شود تعداد بندها تا حداقل ممکن کاهش‌یافته و آلودگی کمتری در محل بندها تجمع یابد.

    در ادامه به دلیل اهمیت دستیابی به زیرسازی مناسب جهت اجرای به شرح دو روش متداول پرداخته می‌شود:

    ۱- کف از قبل تراز شده است و دارای زیرسازی قدیمی مانند موزاییک، سنگ یا سیمان کشی است؛ در این حالت از ملات با مخلوط سیمان + پودر سنگ + چسب پودری و حتی‌الامکان چسب بتن استفاده می‌شود.

    ۲- در صورت عدم وجود زیرسازی قبلی و یا تخریب زیرسازی قدیم از روش دو ملاتی استفاده می‌نماییم: ملات اول با ترکیب سیمان سیاه و ماسه برای زیرسازی و ملات دوم که به نرمه، آب دوغاب یا شیره معروف است برای چسباندن نهایی سرامیک استفاده می‌شود ترکیب ملات نرمه از سیمان‌سفید + پودر سنگ + چسب پودری سرامیک + حتی‌الامکان چسب بتن است.

    کاربری

    از سرامیک در فضاهای مرطوب در کلیه کاربری‌های مسکونی، بهداشتی، خدماتی…استفاده می‌شود، امروزه به علت تنوع طرح و اندازه از آن‌ها در سایر فضاهای عمومی و خصوصی استفاده می‌کنند و به علت تنوع در مقاومت لعاب در محیط‌های شیمیایی مختلف و فضاهایی مانند کارخانه‌ها دارای محیط شیمیایی و یا آزمایشگاه‌ها، کاشی سرامیکی یکی از مهم‌ترین مصالح مورد مصرف است.

    کف : کف‌پوش‌های سرامیکی به دلیل مقاومت بالا در برابر سایش و رطوبت، مقاومت در برابر اسید و باز، شستشوى راحت و قابلیت استفاده در تمامی فضاها با کاربری‌های مختلف را دارد.

    قرنیز

    دیوار : به دلیل شستشوى راحت و مقاومت بالا در برابر سایش و رطوبت در تمامی فضاها مسکونی، بهداشتی، خدماتی و… قابل‌استفاده می‌باشد.

    سقف

    ویژگی ها

    مقاوم در برابر نفوذ رطوبت ( نزولات جوی )
    مقاوم در برابر نور خورشید ( دوام رنگ )
    قابلیت اجرای یکدست و یکنواخت در سطوح بزرگ
    تنوع در رنگ، طرح و بافت ( تنوع تولیدات )
    مقاوم در برابر خش
    عدم جذب آلودگی و سهولت در رفع آن
    مقاوم در برابر آتش

    Reply ↓

  13. read it tnx
    در سال‌های اخیر، استفاده از شیشه‌ دوجداره در نمای ساختمان و دکوراسیون‌های داخلی بسیار مورد توجه طراحان و معماران قرار داشته است. قیمت شیشه دوجداره شیشه‌ها می توانند علاوه بر تامین کردن نور محیط، باعث ارتباط بصری داخل ساختمان با محیط بیرونی شوند، به همین دلیل از جایگاه ویژه‌ای برخوردارند. رنگ‌های گوناگونی از شیشه‌ها در بازار وجود دارد و به همین خاطر شیشه های دوجداره نیز مانند شیشه‌های معمولی در رنگ های مختلفی تولید می‌شوند.

    Reply ↓

  16. Cabelas is a great destination where you find outdoor clothing and outdoor gear for fishing, hunting, and camping. Redeem Cabelas promo code $20 Off, Cabelas $15 coupon, Cabelas coupons 20% off & Cabela’s promo codes 20% anything. Shop now!

    Reply ↓

  31. Anime is word used to describe cartoons living outside of Japan. This word actually is a Japanese word for cartoon. People use this word to describe anything movie or show from Japan. 9anime is a website where you can see the animation

    Reply ↓

  34. توجه داشته باشید درمان خونریزی لثه باید توسط دندانپزشک انجام شود. درمان های خانگی فقط در موارد بسیار خفیف و اولیه استفاده میشود. در بسیاری از مواقع بیماران بدلیل عدم مراجعه زودهنگام و درمان خودسرانه فرصت طلایی درمان را از دست میدهند. و متحمل جراحی های پیچیده و هزینه های سنگین میشوند.

    Reply ↓

  35. کانال کشی کولر آبی برای انتقال و تقسیم هوا به­ کار می­ روند ممکن است بصورت سطح مقطع دایره­ ای شکل و یا مستطیلی طراحی شوند. کانال­ها معمولاً از ورق گالوانیزه و گاهی آلومینیوم ساخته می ­شوند. در سیستم های کانال کشی هوای مطبوع که در کانال ­ها جریان دارد از طریق دریچه ورودی وارد فضای اتاق می ­شود و بعد از تبادل سرما یا گرما از دریچه خروجی به کانال برگشت وارد می ­شود.

    Reply ↓

  41. Kepala Bergetar Dfm2u – Watch drama melayu Tonton online, Kepala Bergetar best drama melayu 2020 download hd quality Kepala Bergetar Dfm2u. kepala Bergetar Tonton Dramas watch online all episodes and download free HD quality videoes. More information email us support@kepalabergetardfm2u.

    Reply ↓

  46. As a hongkonger, I get quite peeved off when I miss the train just to realize the next one comes in two minutes…sometimes I feel like I take the efficiency of the MTR for granted.

    Reply ↓

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *